«ΠΟΘΕΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ;»
Π αρότι λάτρης της ιστορίας, απέφευγα πάρα πολλά χρόνια να προμηθευτώ κάποιο εξειδικευμένο βιβλίο σχετικά με τις ρίζες των Ελλήνων, του ελληνικού πολιτισμού και γενικώς να ασχοληθώ σοβαρά με τη προϊστορική περιόδο του Αιγαιακού χώρου. Ο λόγος; Υπάρχουν απίστευτα πολλά «σκύβαλᾰ» εκεί έξω. Ανυπολόγιστες ποσότητες αφέλειας, αμάθειας, ιδεολογικού δηλητηρίου και εμμονών, χυμένες αφειδώς επάνω σε σελίδες, είτε διακριτικά είτε ανερυθρίαστα. Από τη μια, πραγματείες, υποτίθεται, για το φως του ελληνισμού, βγαλμένες από τις πιο σκοτεινές και δύσοσμες γωνιές της ανθρώπινης ιστορίας και ψυχοπαθολογίας και από την άλλη αυτόκλητοι εισαγγελείς και καταγγέλοντες της αίσθησης του λαϊκού (εθνικού) συνανήκειν, κατα τ’ άλλα στο όνομα μιας υποτιθέμενης κοινωνικής αλληλεγγύης και ενός κατ’ επίφαση μοντερνισμού με προσεγγίσεις που έχουν μείνει ακόμα στον Γίββωνα και στον Φαλμεράυερ.
