ΠΛΑΚΑ: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ... Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑΖΕ

 Η Πλάκα αποτελεί όχι μόνο το παράθυρο στην Αθήνα του παρελθόντος, αλλά και το παράθυρο σε ένα κόσμο που πάντα άλλαζε και θα συνεχίζει να αλλάζει, περνώντας απο σκοτεινές σε πολύ φωτεινές περιόδους και τούμπαλιν.

Ξεκινώντας από την Αρχαία Αγορά των Αθηνών, ο επισκέπτης συνεχίζει την βόλτα του περνώντας μπροστά από αρχαία ρωμαϊκά ερείπια, βυζαντινές εκκλησιές, οθωμανικά κτίρια και υπέροχα νέοκλασσικά του 19ου αιώνα.

Η Πλάκα είναι η παλαιότερη συνοικία των Αθηνών και θεωρείται ότι κατοικείται από «πάντα». Από τους «γκάγκαρους» - γνήσιους Αθηναίους, τους Οθωμανούς αξιωματούχους, τους Αρβανίτες και μετά τους Αναφιώτες κτίστες, όλοι σχεδόν πέρασαν από την Πλάκα. 

Η Πλάκα όπως και η υπόλοιπη Αθήνα, εγκαταλείφθηκε προσωρινά από τους κατοίκους της λόγω των μαχών και της πολιορκίας της Ακρόπολης στα μέσα της δεκαετίας του 1820. Ενώ η πυρκαγία του 1884 κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος της.

Η «γειτονιά των Θεών» υπήρξε το μέρος που γεννήθηκε η τυπική ελληνική ταβέρνα, ήταν το επίκεντρο των εορτασμών της αποκριάς και την δεκαετία του '60 ξεκίνησαν όλες οι γνωστές μπουάτ και το «νέο κύμα». 

Πολλές γνωστές ελληνικές ταινίες έχουν γυριστεί στην Πλάκα: από την θρυλική «Στέλλα» (1955) και την « Μαγική Πόλη» (1955) έως το «Η Γυνή Να Φοβήται Τον Ανδρα» (1965) και τους «Φτωχοδιάβολους» (1964).